Kitap hakkında: 2014 / Güldü ama kahkahası bir anda çığlığa dönüştü. Başındaki delici ağrı nedeniyle Ellen el fenerini bıraktı ve iki eliyle şakaklarını tuttu. Kafası patlayacakmış gibi hissediyordu şimdi neredeydi? Ellen hafızasının bir anda silindiğini hissetti. Sürekli ağrı konsantre olmayı zorlaştırıyordu. Taş zemine oturdu, duvara doğru yuvarlanan el fenerini aldı ve etrafındaki ışık huzmesini rastgele aramaya başladı. Eğime bakılırsa aşağı doğru inen bir koridorun ortasında oturuyordu. Bıçak gibi acı yavaş yavaş azaldı ve kız geçmiş günlerin bireysel olaylarını hatırlamaya başladı. Ellen her taraftan gelen tehlikeyi hissederek ayağa fırladı. Arkasında sessiz bir kahkaha vardı. Kız aniden döndü ve bir fenerden gelen ışık, karanlığın içinden parlak bir figür çıkardı: "Mary!" – Kızın yanaklarından rahatlama gözyaşları aktı. - seni arıyordum!